Organon: Yun. araç, alet
Bu yerleştirme insan-makine ilişkisi üzerinedir. Bu ilişki, doğumundan itibaren insanlığın başlıca meselesi olmasına rağmen, ‘cyborg’ kavramının çağdaş bir anlayışla, sanat alanına, teknolojiyle ilişkisi bağlamında girmesiyle yeniden gündeme gelmiştir. İnsan, varoluşundan bu yana, öncelikle yaşamını sürdürebilmek ve bedeninin kapasitesini geliştirmek için hep protez kullanmıştır. İnsan bedeninin evri- mini, kullandığı teknoloji belirlemiştir. Beden, kullandığı alete göre işlevselliğini yeniden düzenler. Algı, beden ile alet/makine arasındaki alana odaklanır. Bedenin uzadığı bu yeni işlevsellikte beden ve alet/makine artık birbirinden ayrı kavranamaz. Aralarındaki ilişki yeni bedenselliği tanımlar.
Ekran, biri beden diğeri mekanik alet filmlerinin bulunduğu yan yana iki pencereden oluşur. Aynı anda akan bu iki değişken film arasındaki ilişki belirlenmiş olasılıklar içinde rastlantısal ve etkileşimlidir. Kullanıcı, fare aracılığıyla beden filmlerinin hızına müdahale eder. Bu müdahale, iki kare arasındaki etkileşime bağlı olarak filmin kurgusunu belirler. Film, kullanıcı olmadan da programın belirli olasılıklar içindeki rastlantısal dizgisiyle akar.
2001’de Paris 8 Üniversitesi Dans Bölümü’nün katkılarıyla gerçekleştirilen etkileşimli ve rastlantısal CDRom’dan oluşan bu çalışma, Haziran 2003’te İstanbul Bilgi Üniversitesi Sahne ve Gösteri Sanatları Yönetimi ve Dags+’ın oluşturduğu 3. Performans Günleri, Mart 2004’te ODTÜ Çağdaş Dans Festivali- “Dans ve Teknoloji” kapsamında ve Nisan 2006’da TECHNE 06 Uluslararası İstanbul Dijital Performans Platformu’nda sergilenmiştir.